Η κριτική ενός δημιουργήματος οφείλει να είναι εποικοδομητική, να δίνει κίνητρα για περαιτέρω βελτίωση. Δυστυχώς, κάποιες φορές, άνθρωποι που αυτοθεωρούνται γνώστες και ειδικοί επιχειρούν να επιτελέσουν το καθήκον τους στον ανώτατο βαθμό και με υπερβολικό ζήλο. Η κριτική τους ματιά, πάντως, δεν περιορίζεται στον καλλιτέχνη-λογοτέχνη που μπορεί, τουλάχιστον, να απαντήσει, εξαπλώνεται και στο κοινό.
Γνωρίζει ο κάθε κύριος, από όλους αυτούς που εκτοξεύουν τα πυρά τους, τι εστί ο αναγνώστης; Πως μπορεί να γκετοποιεί ανθρώπους που επιλέγουν να διαβάσουν ένα βιβλίο; Προς τι η απαξίωση αναφορικά με το αναγνωστικό-αγοραστικό κοινό που θρέφει εντέλει και τον ίδιο τον κριτή (αγοράζοντας την τάδε εφημερίδα, περιοδικό);
Τέλος, είναι κακό μία γυναίκα (γιατί τα πυρά εκτοξεύονται κυρίως προς τα εκεί) να είναι νοικοκυρά; είναι υποτιμητικό να μην έχει τελειώσει π.χ. το Harvard; Θα πρέπει όλοι να διαβάζουν Φουκώ και Νίτσε για να τους σεβόμαστε και να μην τους συγκαταλέγουμε στα αποστειρωμένα μικροαστικά και στενόμυαλα πλασμένα στεγανά;
1 σχόλιο:
Η κριτική οφείλει να είναι άμεση, μετρημένη και αντικειμενική-στα όρια που το επιτρέπει η υποκειμενικότητα του κάθε κριτικού.Απαιτεί πολύ καλή γνώση του αντικειμένου κρίσης και την απουσία πικρόχολων και κακεντρεχών σχολίων. Ας γίνει αντιληπτό,όπως σωστά επισημαίνετε, ότι η κριτική ενός βιβλίου επηρεάζει και αναφέρεται και στο αναγνωστικό κοινό, το οποίο έχει δείξει προτίμηση στο συγκεκριμένο έργο.
Τέλος είναι σημαντικό να απομακρυνθεί το στόχαστρο των κριτικών από συγκεκριμένες ομάδες δημιουργών, όπως αυτή των νέων ανθρώπων που προσπαθούν. Δε θα γεννηθεί ένας νέος Τολστόι η Καμύ, γιατί οι ιστορικο-κοινωνικο-πολιτισκές συνθήκες δε θα είναι είναι ξανά ίδιες, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι η "απαιτούμενη" ωριμότητα του λόγου μπορεί να επ΄λεθει μόνο μετά τα σαράντα ή πενήντα. Ας συνέλθουμε...
Όλοι μπορούμε να ασκήσουμε κριτική, ας το κάνουν όμως μόνο αυτοί που ξέρουν και μπορούν να βοηθήσουν...
Δημοσίευση σχολίου